سرخکن صنعتی درهر آشپزخانه صنعتی دیده می شود. به سختی می توان منو رستورانی را پیدا کرد که در آن غذای سرخ شده وجود نداشته باشد.
فاکتورهای مهم در انتخاب سرخکن
- مجهز بودن به ترموستات: ترموستات قطعه ایی است که دمای روغن را در سرخکن تنظیم میکند. اگر سرخکن مجهز به این قطعه نباشد بایستی به صورت دستی میزان گاز ورودی به مشعل ها را کم یا زیاد کرد. البته در سرخکن های برقی قریب به اتفاق همگی دارای ترموستات می باشند.
اگر ترموستات در مدار کاری یک سرخکن نباشد، دما از میزان مجاز بالا رفته و سببب سوختن و بی کیفیت شدن روغن می شود. از طرف دیگر می تواند سبب سوختن غذا بشود. همچنین اگر دمای روغن از 220 درجه سانتیگراد بالاتر برود احتمال آتش گرفتن روغن بسیار زیاد است.
بنابراین وجود ترموستات در یک سرخکن بسیار حیاتی است.
- حجم روغن: روغن مورد استفاده در دستگاه مورد نظر پس از گذشت 2 تا 4 روز بایستی عوض شود. این اختلاف زمانی به میزان و نوع مواد غذایی که سرخ می شود ، دارد. هرچه مواد غذایی ریزش بیشتری در روغن داشته باشند، عمر روغن پایین می آید. زیرا این خرده غذاهای مانده در روغن، بهتدریج سوخته شده و سبب از بین رفتن کیفیت روغن می شود.
به عنوان مثال روغنی که در آن فیله مرغ سرخ شده با روغنی که در آن سیب زمینی سرخ شده، عمر کمتری خواهد داشت.
بنابراین بسیار مهم است که حجم روغن مصرفی یک سرخ کن متناسب با بازدهی خروجی آن باشد.
- نوع سوخت: در کشور ما سوخت گاز طبیعی به وفور یافت می شود. قیمت آن نیز به مراتب کمتر از برق است. بنابراین به صرفه تر است که از سرخکن های گازی استفاده شود.
انواع سرخکن صنعتی
سرخکن های صنعتی با توجه به پارامترهای بالا در دسته بندی های مختلفی قرار می گیرند که عمده آنها به شرح زیر هستند:
- سرخکن رومیزی گازی در انواع یک لگن و دو لگن
- سرخکن رومیزی برقی در انواع یک لگن و دو لگن
- سرخکن ایستاده برقی
- سرخکن ایستاده گازی با ترموستات و ترموکوپل
- سرخکن ایستاده گازی با سیستم کنترل دیجیتال
- سرخکن های سفارشی
