ویژگی‌هایی که بر اساس آنها قهوه ها را بررسی کرده و امتیاز می‌دهند,
در گراف زیر به طور کامل نمایش داده می شود.
برای مشاهده محاسبه میزان سود رستوران کلیک کنید.
عطر قهوه است، زمانی که هنوز خشک است و آب روی آن ریخته نشده است.
عطر قهوه است، زمانی که آب داغ روی آن ریخته می‌شود.
خصیصه اصلی نُت‌های میانی قهوه است.
بعد از تماس اول با بوی قهوه تا پس از خوردن قهوه، after taste این ویژگی توسط زبان حس می‌شود
و بر اساس شدت و کیفیت آن ارزش گذاری می گردد.
این خصیصه در کل زبان از قسمت¬های جلو تا قسمت های عقب زبان حس می‌گردد.
پس از خوردن قهوه، مدت زمانی که مزه و عطر قهوه هنوز قابل حس است
و توسط قسمتهای انتهایی کام حس می‌شود. اگر این حس کوتاه یا ناخوشایند باشد، امتیاز کمی می‌گیرد.
اسیدیته قهوه است. این ویژگی به صورت مزه خوشایند
میوه‌ای یا شیرینی یا زنده بودن قهوه و درست پس از ورود قهوه به دهان حس می‌شود.
این ویژگی اگر ناخوشایند باشد و حالت اسیدیته داشته باشد یک ویژگی منفی محسوب می‌شود.
این ویژگی به صورت حس لامسه مایع قهوه در دهان ( بین زبان و سقف دهان) است.
حس پری خوشایندی که ناشی از قوام مایع است.
بعضی قهوه‌ها حالت پر‌تری دارند مانند قهوه سوماترا و برخی سبک تر هستند.
اما هر دو می‌توانند حس خوشایند داشته باشند. مهم این حس خوشایند است.
تعادل بین معیارهای فوق الذکر است.
نباید یک ویژگی بر بقیه برتری زیادی داشته باشد و بقیه ویژگی ها را تحت تاثیر قرار دهد.
عدم وجود هر گونه حس ناخوشایند از ابتدای تماس با عطر و مزه قهوه تا وقتی که قهوه بلعیده می شود.
نباید هیچ عامل ناخوشایند اضافی در حس‌های خوب پیشین تداخل کند.
یکسان بودن ویژگی های فوق، در فنجان‌های مختلفی که از یک قهوه تهیه می‌شود,
به هر کدام از موارد فوق جداگانه امتیاز دهی می‌شود و مجموع امتیازات به عنوان امتیاز نهایی آن قهوه در
نظر گرفته می شود.
برای مشاهده ویدیو کلیک کنید.
